Rektosel, kalın bağırsak son bölümünün (rektum) vajen arka duvarına doğru şişerek bombeleşmesidir. Özellikle kadınlarda doğum sonrasında sık rastlanan bir bulgu olup çoğu zaman yakınmalara yol açmaz. Pelvis boşluğundaki diğer organlardan mesane (sistosel) veya ince bağırsaklar (enterosel) vajene doğru fıtıklaşarak benzer sorunlar yaratabilirler.
Genellikle rektum ve vajeni birbirinden ayıran bağ dokusu olan rektovajinal septum incelmesi ve zayıflaması ile birlikte pelvik taban kaslarının zayıflaması nedeniyle rektosel gelişebilir. Bu duruma yol açabilen nedenler:
Küçük rektosellerin büyük bölümü yakınmalara yol açmaz. Büyük rektosel varlığında genellikle vajinada ele gelen bir şişlik fark edilir.
Genellikle fizik muayene ile tanı rahatlıkla konulur. Ancak, şiddetini veya semptomlarla ilişkisini değerlendirmek amacıyla ek tetkikler gerekli olabilir.
Hastaların günlük hayatlarını etkileyen yakınmaları varsa rektosel tedavi edilmelidir. Tedavi öncesinde rektosel haricinde yakınmalara neden olabilecek hastalıklar yönünden değerlendirme yapılmalıdır. Ameliyatlı ve ameliyatsız tedavi yöntemleri mevcuttur.
Günlük rahat dışkılama alışkanlıklarının geliştirilmesi ve yumuşak kıvamda tuvalete çıkılması amaçlanır. Kabızlığın ve dışkılama esnasında ıkınmanın engellenmesi rektosele bağlı şişlik gelişme riskini azaltır.
Ameliyatsız yöntemler yetersiz kaldığında ve rektosel hastanın günlük hayatını engellemeye devam ettiği durumlarda ameliyatlı tedaviler uygulanabilir. Bu amaçla abdominal, rektal veya vajinal yöntemler kullanılabilir. Rektoselin boyutu ve yakınmalara uygun yöntem seçilir. Amaç: